اول تواریخ ۴: ۴- ۱۴ فِنوئیل پدر جِدور بود، و عِزِر پدرِ خوشَه. اینها بودند نوادگانِ حور، نخست‌زادۀ اِفراتَه، پدر بِیت‌لِحِم. اَشحور پدر تِقوعَ دو زن داشت، به نامهای حِلا و نَعَرَه. نَعَرَه برای او اَخُزّام، خِفِر، تیمانی و هااَخَشطاری را زایید. اینها فرزندان نَعَرَه بودند. پسران حِلا، صِرِت، صوحَر و اِتنان بودند. قوص پدرِ عَنوب، صوبیبَه و طایفه‌های اَخَرحیل پسر هاروم بود.
یَعبیص از برادران خود شریف‌تر بود. مادرش او را یَعبیص نام نهاده، گفت: «زیرا او را با درد زاییدم.» یَعبیص نزد خدای اسرائیل استدعا کرده، گفت: «کاش که مرا برکت دهی و حدود مرا وسیع گردانی؛ کاش که دست تو همراه من باشد و مرا از بلا نگاه داری تا از درد به دور باشم.» و خدا آنچه را یَعبیص خواست، بدو بخشید.
کِلوب، برادر شوحَه، پدر مِحیر بود و مِحیر، پدر اِشتون. اِشتون پدر بِیت‌رافا، فاسیَح و تِحِنَّه بود، و تِحِنَّه، پدر عیرناحاش. اینان مردمان ریقَه بودند. پسران قِناز، عُتنِئیل و سِرایا بودند. پسران عُتنِئیل، حَتات و مِعونوتای بودند. مِعونوتای پدر عُفرَه بود؛ سِرایا پدر یوآب بود و یوآب، پدرِ جی‌حَراشیم، که چنین نامیده می‌شدند زیرا صنعتگر بودند.
  • در ۹ باب اول تواریخ بیش از ۵۰۰ اسم نوشته شده است
  • یَعبِیص = درد و اندوه، بیچارگی و بدبختی

چرا خدا از میان این اسامی روی یک اسم به معنای درد و اندوه می‌ایستد؟

  1. یعبیص از برادران خود شریفتر بود
  2. دعای یعبیص: «ای کاش مرا برکت می​‌دادی»
    • برکت در تمام کتاب مقدس اشاره به آرزو و تمنای نیکو دارد
  3. دعای یعبیص: «و حدود مرا وسعت می​‌دادی»
    • یعبیص به دنبال وسعت دل برای شریفتر بودن و دریافت برکت بیشتر و وسیع خداست
  4. دعای یعبیص: «کاش که دست تو همراه من باشد»
    • یعبیص به خدا احساس وابستگی می​‌کند و خود را نیازمند او می​‌داند
  5. دعای یعبیص: «مرا از بلا نگاه دار»
    • آزمایشات خداوند بسیار جدی است!
    • یعبیص آزمایشات خدا را جدی می​‌داند و می​‌خواهد تا در آزمایشات او نیافتد

ما هم می​‌توانیم بدون گذشته​‌مان و برچسب​‌های دیگران همچون یعبیص دعا کنیم